Wij zitten in ‘de dode hoek’. Dat was een tijdje geleden de kop boven een artikel in Trouw. We worden niet gezien. Die ‘wij’, dat zijn de christenen in deze wereld.

Het was me al opgevallen, dat in het Journaal de mensen die door Al – Shabaab vermoord werden in Kenia ‘niet – moslims’ werden genoemd. Terwijl het volgens de eerste berichten vooral om christenen ging. Nu is er in Frankrijk een boek verschenen met als titel ‘Zwartboek over de situatie van christenen in de wereld’. 150 tot 200 miljoen christenen zijn het slachtoffer van discriminatie, intimidatie of erger.

We gaan natuurlijk niet zielig doen en klagen over een wereldwijde fobie voor christenen. Maar het is wel schokkend wanneer de cijfers spreken. Dat zovelen van de ongeveer 2,3 miljard volgers van Jezus geen ruimte krijgen en nogal eens hun leven verliezen is bepaald geen goed nieuws. En dit boek is niet geschreven door mensen die er hun christelijke voordeel mee willen doen. Het is een neutraal onderzoek.

Dat er weinig aandacht is voor deze situatie wijten de schrijvers aan wat zij noemen een ‘dode hoek’. Voor linkse ongelovigen zijn we ‘te christelijk’ om zich er druk over te maken en voor rechts zijn we ‘te anders’. En de kerk spreekt zich niet al te duidelijk uit vanwege de angst om voor islamofoob te worden uitgemaakt. Het zijn ook zeker niet alleen islamitische landen waar deze toestanden plaatsvinden. China, India, Cuba, Vietnam en Noord-Korea doen dapper mee met de doorgesdraaide mensen in bijvoorbeeld Somalië en het noorden van Nigeria.

Het opjagen en vermoorden van mensen die anders zijn is natuurlijk niet nieuw. Christenen hebben er ook aan meegedaan. En Mao en Stalin hebben tientallen miljoenen doden op hun geweten.

En wij – juist wij – vieren de komst van de Vredevorst. Wat betekent dat voor het feit dat zovelen van ons niet de ruimte krijgen om te geloven wat wij geloven?

Gemakkelijk zal het niet zijn, maar ik denk dat de weg van onze Heer de enig juiste is. Wij doen niet mee met zwartmaken. Wij oordelen niet naar geloof, kleur, ras of geaardheid. We laten ons niet meeslepen in de bangmakende retoriek van bepaalde politici die een wig drijven in onze samenleving. We protesteren waar dit maar mogelijk is ten gunste van ieder die vervolgd en beknot wordt. We beseffen, dat tweederde christenen niet woont in de westerse wereld (maakt ons bescheiden). We bidden en komen op voor al die broeders en zusters die belaagd worden (en zorgen dus dat we op de hoogte komen en blijven).

Het is een heel pakket, maar eigenlijk is het toch niet meer dan logisch dat we ons niet tegen elkaar laten uitspelen. Logisch toch, dat het ons ter harte gaat hoe het gaat met onze zusters en broeders elders.

Volgelingen van de Vredevorst zijn geroepen om vredestichters te zijn. En hoe wij dat doen, dat overdenken we tijdens Advent. Toch?