Kunnen we? Willen we?
Nogal wat mensen spreken de hoop uit dat straks – als de pandemie voorbij is – onze samenleving het beter gaat doen. Minder vervuiling, meer verantwoordelijkheid. Dus bijvoorbeeld niet meer voor een paar tientjes in een overvol vliegtuig naar de zon. Niet meer groente en fruit uit exotische gebieden, maar ‘gewoon’ van de kweker om de hoek. Minder palmolie, vlees en soja. Noem maar op. Maar een dergelijke en dan massale verandering van levensstijl, zit dat er in? Ik geloof zeker, dat er het een en ander zal veranderen, maar of dat massaal zal zijn betwijfel ik. Ben ik cynisch wanneer ik stel dat er ongetwijfeld mensen ‘van goede wil’ zullen zijn, maar dat de groep ‘na ons de zondvloed’ groot zal blijven. Hoeveel succes Rutger Bregman ook heeft met zijn boek ‘De meeste mensen deugen’, de aantallen mensen die zich laten besmetten met hebzucht, geldzucht, gemakzucht en welke ‘zucht’ dan ook maar, blijven groot naar ik vrees.
Politieke partijen, die de noodzaak van verandering hoog in het vaandel hebben, gaan gewoonlijk uit van de mogelijkheid dat de ‘mens van goede wil’ er toe in staat zal zijn. Maar om verandering te laten blijven, om werkelijk een andere, een heilzamer levensstijl te krijgen, is een grondige ommekeer nodig. Een christelijke of humanitaire bekering. Het gaat niet alleen om kiezen, maar vooral om volhouden. En dan zal blijken dat wij, om vol te kunnen houden, hulp van ‘buitenaf’ nodig hebben. Wat zal er in jouw/uw leven anders worden straks?