Je kunt niet meer ‘liegen dat je barst’. Dat heet nu ‘het noemen van alternatieve feiten’. Deze ontwikkeling lijkt mij het (voorlopige) eindresultaat van de relativering. Je weet wel: jij hebt jouw waarheid en ik de mijne en DE waarheid bestaat niet. Wanneer je lang genoeg bent volgestopt met die manier van denken, dan is alles mogelijk. Feiten doen er dan niet meer toe en naar waarheid hoef je niet meer te zoeken. De grootste schreeuwer, de grofste politicus krijgt wat hij of zij hebben wil. In ieder geval krijgt deze de steun van mensen die menen dat zij aan het kortste eind trekken en dat dit de schuld is van de ‘elite’.
De ellende van deze hele toestand is, dat ik mij er een snob door ga voelen. Iemand met een oordeel over dat domme volk dat zich alles laat wijsmaken. Ellende, want een beetje gelijk hebben de mensen natuurlijk wel. Een deel van die zogenaamde elite verrijkt zich mateloos, leeft met politieke kronkels en staat – naar het lijkt – buiten de realiteit. Ergerlijk is dat. Immers, de hele wereld snakt naar eerlijke verdeling, naar goede zorg, naar goed onderwijs. Wat moet je dan met 8 mensen, die samen net zoveel bezitten als de helft van de wereldbevolking? Te zot om los te lopen.
Maar wanneer je dan regeerders krijgt met ‘alternatieve feiten’, zoals in de VS, is er dan enige hoop? Mijns inziens wel. Bij hem die DE Waarheid is en écht hart heeft voor mensen. Hij heeft mijn stem!
