Is aan u ook zoveel goeds toegewenst aan het einde van het jaar? De ‘prettige dagen’ spannen nog altijd de kroon waar het Kerst betreft. Toch lijkt het, alsof ‘gezegende kerstdagen’ bezig is aan een inhaalslag. Het kwam in ieder geval regelmatig door de bus de laatste tijd. Hier en daar was er ook nog een standvastige rooms - katholiek met een ‘zalig kerstfeest’. Dat was het dan wel. En voor het nieuwe jaar is de variatie ook niet geweldig groot. ‘Gelukkig’ en ‘gezond’, dan heb je het wel zo ongeveer gehad.

Eén wenskaart kreeg ik met een verwijzing naar de kredietcrisis. Een prachtige tekst stond er op: ‘De begeerte om groot te lijken, heeft menigeen klein gemaakt’.

Het is best een goede gewoonte om aan hen, die we niet regelmatig zien of spreken, zo eens per jaar iets goeds te wensen. Hoe summier en afstandelijk een kaartje misschien ook is, een dergelijk teken van leven geeft aan dat men u niet vergeten is.

Maar in het algemeen zijn we met onze groeten op de wat armzalige toer. ‘Prettig en gezond’ – hoe reëel is dat? Lang niet alle dagen van 2009 zullen prettig zijn. Gelukkig maar misschien. Een Engels gezegde is: Altijd zonneschijn veroorzaakt een woestijn. Daar zit nu ook weer niemand op te wachten neem ik aan. En ‘gezond’? Je kunt het elkaar wel toewensen – en het van harte menen – maar wanneer heb je dan voor het laatst een parkeerplaats gezocht bij een ziekenhuis? Daar lijkt het immers alsof de ene helft van Nederland in de zorg werkt voor de andere helft.

En met onze dagelijkse begroeting is het niet veel beter gesteld. Daarin zijn we weinig origineel trouwens. Jaren geleden schalde het ‘hallo’ over de straten. Toen was er ineens de klank ‘doei’. En deze liefst langgerekt, met een boogje aan het eind. Nu is dat weer afgewisseld door ‘Alles goed?’ En die vind ik zeer verwarrend. Is het een groet, waarop men geen antwoord verwacht, of is het een vraag naar mijn welzijn? Probeer maar eens ‘nee’ te zeggen en zie dan wat er als reactie komt. Het kan zijn dat er gezegd wordt: ‘Mooi, houden zo’. In een ander geval (het overkwam mij een keer) kun je te horen krijgen: ‘O, met jou ook niet? Ik ben pas geopereerd ….’ En toen volgde er een heel operatieverslag.

Wie de Bijbelse groeten bekijkt, ontdekt dat het daar nogal eens gaat over vrede en genade. Een beetje zwaar om dat elkaar in het voorbijgaan toe te wensen. Maar op een wenskaart zou het niet misstaan. Je maakt er mee duidelijk, dat je de ander het grootste geluk toewenst, onafhankelijk van mogelijke dagelijkse of chronische zorgen.

Wat ik ook een hele mooie vind is: Adieu of Adios. Vrij vertaald: bij God aanbevolen. Het doet denken aan een gemeend: Ik bid voor je.

Ooit las ik, dat in een gebied in Afrika, mensen die elkaar passeerden op de steppe, riepen: ‘Ik zie je’. Mocht je in de woestenij zoek of verdwaald raken, dan was er ten minste iemand die wist waar je het laatst gezien was. Dat kan heel geruststellend zijn.

Wat je elkaar ook wenst, welke woorden je ook gebruikt, hoe je elkaar ook groet, de betekenis zal in ieder geval moeten zijn: Ik zie je en God ziet je zeker. En dat dan niet als een oppervlakkige kreet, maar oprecht gemeend. Zo bekeken is groeten en wensen een prachtig iets. Iets dat we vooral moeten blijven doen. Met Kerst en met Pasen en elke dag opnieuw.

Pieter Boomsma