Wat is dat, dat wij ons slechte dingen zo goed herinneren? Zeker, de mooie momenten worden ook genoten, maar op de lange duur blijken de minder mooie veel hardnekkiger te plakken in ons geheugen. Wat hebben wij met slecht nieuws? In de media lijkt het ook niet erg anders te zijn. Het gaat zelfs zo ver, dat er een uitdrukking bestaat die ons wijs wil maken dat goed nieuws geen nieuws is.

Wel, wij hebben goed nieuws. Zeker na Pasen. Een van de eerste dingen, die Jezus tegen zijn leerlingen zegt, is dat hij hen er op uit stuurt. Hij vertelt dan nog niet, wat zij moeten gaan doen. Dat komt nog. Hemelvaart en Pinksteren zijn daarvoor bestemd. Maar wij weten, wij, mensen die de zaak achteraf bekijken, dat het de bedoeling is om in de hele wereld goed nieuws te gaan brengen.

Het lastige is misschien wel, dat we al zo gewend zijn aan dat verhaal, dat we het niet meer als goed nieuws ervaren. Op de hoogtepunten van het kerkelijk jaar en van ons bestaan wil het nog wel. Met Pasen klonk de lofzang voluit. Maar gaan we daarna gewoon weer over tot de orde van de dag? Wees eerlijk, ervaren u en ik de zondag als een wekelijks Pasen? Vieren we elke zondag de overwinning van de Heer? Zo is het wel bedoeld. Daarom verschoof de rustdag van de zevende naar de eerste dag.

Kort geleden was ik in een avonddienst. De kerk was goed gevuld, zoals altijd in die stad. Het verbaasde mij enigszins, omdat er ’s morgens ook al twee volle diensten waren geweest. Diensten, waarin in totaal 38 mensen belijdenis hadden gedaan. Een van hen was gedoopt, evenals een kind. Feestelijk moet dat zijn geweest. En goed nieuws is het.

De Heer is opgestaan. Het is overal in het land op allerlei manieren gevierd. Vaak zijn de kerken met Pasen minstens zo vol, zo niet voller dan met Kerst.

De Matteüs Passie werd in meer dan 100 plaatsen in ons land uitgevoerd. En dan hebben we het nog niet over de Johannes Passie, waarvan ik zelf een prachtige uitvoering meemaakte. Over The Crucifixion en andere muzikale presentaties van het lijdensverhaal. Goed nieuws en een heldere bekendmaking van het Evangelie (al zal niet iedere luisteraar dat oppakken). En dan de uitzending van The Passion. Waarschijnlijk wel weer meer dan een miljoen kijkers en duizenden aanwezigen op dat plein in Groningen.

De kerk doet er toe, want het verhaal dat aan de kerk is toevertrouwd en dat verteld wordt, doet er toe. En de kerk, dat zijn wij.

Wat Jezus zei tegen zijn leerlingen zei destijds, nadat hij was opgewekt, geldt voor ons niet minder. ‘Ik zend jullie uit.’ En minstens zo belangrijk: ‘Ontvang de heilige Geest’.

 

De vreugde van Pasen kan ons leven dragen, zodat wij met vreugde en in vertrouwen goed nieuws verspreiden. Als het niet met woorden kan, dan in ieder geval door onze manier van leven. En bemoedigd en geholpen door Gods Geest.