Hoe is het geloof voor u gaan leven? Wanneer of waardoor is dat gebeurd? Er moet toch ergens een drempel zijn geweest die u over ging?
Voor mannen is het nogal eens de vrouw waar ze mee te maken krijgen. Maar dan nog. Hoe vaak is het niet zo, dat iemand dan trouw mee gaat naar de kerk. Of zelfs ook naar andere bijeenkomsten, waar hij zelf nooit voor zou kiezen. Maar in hoeverre is het geloven dan een zaak ‘van binnen uit’?
Je bent jong en je krijgt van huis uit van alles mee. Dan ga je op kamers. Wat is er dan nodig om je bij de les en het geloof te houden?
Vragen als deze kwamen weer eens bij mij boven, toen ik een artikel las over twee boeken van schrijvers die er van uit gaan dat God door ons mensen bedacht is. Wie niet vanuit eigen ervaring spreekt zal voor een dergelijk idee mogelijk begrip hebben. Het zijn gedachten, die vooral sinds Freud opgang maakten. En in de 18e eeuw begon het eigenlijk al, toen mensen bedachten dat je niet kon geloven wat je niet kon begrijpen.
Maar wie op de een of andere manier door God geraakt is, weet anders.
Vandaar mijn vraag: Hoe is het geloof voor u gaan leven?
In onze tijd, waarin ook sommige politici vinden dat geloof achter de voordeur thuishoort, is het antwoord op die vraag niet onbelangrijk.
Is geloven een hobby? Of niet meer dan een overblijfsel van de opvoeding? Is het lidmaatschap van een kerk net zoiets als dat van de biljartclub?
Wat zegt het ons, dat het bij geloven gaat om een verbond? Om afspraken die zijn gemaakt en vastgelegd, waarbij God zelf het initiatief nam? Afspraken, waar wij ons met vreugde aan mogen houden, om zodoende zinvol te leven.
En ook dan is het belangrijk om vast te houden dat geloven meer is dan ‘voor waar houden’. Er is iets van een ontmoeting voor nodig. Op de een of andere manier (en er zijn er vele) zal een mens geraakt moeten worden door de liefde van God wil het tot actief geloven komen.
Wanneer ik lees, wat bovenbedoelde schrijvers zoal naar voren brengen, bekruipt me het gevoel dat zij zoiets schrijven als een kookboek, zonder ooit in de keuken te hebben gestaan. Wat zij weten over God en de Bijbel, lijkt niet verder te zijn gekomen dan hun hoofd. Het is lastig om het zo te benoemen, want het kan gemakkelijk hooghartig overkomen. Dat is zeker niet mijn bedoeling. Maar wat ik wel weet is, dat alles wat ik tijdens mijn studie leerde, koude kennis had kunnen blijven. Goddank (letterlijk bedoeld) waren er mensen die mij duidelijk maakten dat geloven vraagt om vertrouwen en overgave; om Gods Geest. Het was daardoor, dat alles wat ik meekreeg van thuis en veel van wat ik daarna leerde, ging leven. Als ‘een bron van levend water binnenin’ om het iets anders te zeggen dan Jezus deed.
Hoe is het geloof voor u gaan leven?
