Guido de Bres
In de nacht van 1 op 2 november 1561 (450 jaar geleden!!) gooide De Bres een pakketje over de muur van het kasteel van Doornik in België. De inhoud zou bekend worden als de Nederlandse geloofsbelijdenis. De schrijver hoopte, dat de Spaanse koning deze in handen zou krijgen en dat daardoor de vervolging van de protestanten zou ophouden. Zijn hoop was tevergeefs. Zelf werd hij zes jaar later opgehangen. De NGB is één van de belijdenissen van onze kerk, maar wie kent nog dit geschrift waarvoor Guido de Bres zijn leven liet? Wie de moeite neemt om het te lezen, ontdekt dat het een stimulans kan zijn en verdieping van het geloof.
In onze dagen van kerksluiting en –verlating, lopen wij het risico zo bezig te zijn met wat zich aan onderwerpen opdringt, dat we vergeten dat we staan in een waardevolle traditie. En ‘een volk dat zijn geschiedenis niet kent, is gedoemd de fouten er van te herhalen’. Onze geschiedenis is een soort uitvalsbasis. Nodig om te weten waar we nu staan, maar ook om te weten waar we heen willen. Want ‘waar het visioen ontbreekt, verwildert het volk’.
